Στα Φραγκάτα, ανάμεσα από τα πανέμορφα περιποιημένα σπίτια, τους άνετους δρόμους και τις πλατείες, με γοητεύουν οι αμέτρητες γωνιές που μας ταξιδεύουν στο παρελθόν και ξυπνούν μνήμες, αρώματα και συναισθήματα μιας άλλης εποχής!
Ξαναθυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού των παιδικών μας χρόνων στην αυλή της νόνας της Περιστέρας, όπου βρίσκαμε καταφύγιο όλα τα εγγόνια και τα αμέτρητα ανήψια της. Και εκείνη η "θεϊκή" μυρωδιά από τις τηγανητές πατάτες και τα αυγά της νόνας, όσο μεγαλώνω την νιώθω όλο και πιο έντονα!
